مستر هَمفِر (مأمور دولت بریتانیا در قرن هیجدهم میلادی) در شکل‌گیری دیدگاه وهّابیت در کشورهای مسلمان نقش ویژه‌ای داشت .

مستر همفر هم زمان با اعزام نُه نفر از بهترین کارمندان وزارت مستعمرات در سال 1710 به امپراطوری عثمانی و دیگر کشورهای اسلامی در راستای به دست آوردن اخبار و اطلاعات و ناتوان کردن مسلمانان، به سرزمینهای مصر، عراق، تهران، حجاز و استانبول سفر کرد. وزارت، ضمن پرداخت پولِ کافی، اطلاعات لازم و نقشه‌های مربوطه را به همراه نام حاکمان و سران قبایل و عالمان دینی در اختیارشان قرار داده و در هنگام وداع، دبیرکل این وزارتخانه به نام مسیح به آنها می‌گوید: «آیندة کشور ما در گرو موفقیت شماست.»

او می‌گوید: من با هدف دوگانه‌ای راهی استانبول، مرکز خلافت اسلامی شدم. در لندن مقدار زیادی زبان‌های ترکی، عربی و فارسی آموخته بودم، اما باید زبان ترکی را کامل می‌کردم. و همة ریزه‌کاری‌های این زبان را به گونه‌ای می‌آموختم که مورد بدگمانی قرار نگیرم. خوشبختانه از آنجا که پیروان پیامبر اسلام بدگمانی را نکوهیده می دانستند و حکومت ترکان اهل خوش‌گذرانی بود، بنابراین با خاطری آسوده کار خود را آغاز کردم.

پیش از سفر از سوی وزارت کتابی جهت مطالعه به وی سپرده شد که در آن دستورالعمل‌هایی برای از میان بردن نقطه‌های قوت مسلمانان به شرح ذیل آمده بود:

1.     زنده کردن عصبیت ها و فریادهای قومی، سرزمینی، زبانی، نژادی...

2.     ترویج آشکارا و نهانی چهارچیز: شراب، قمار، زنا و گوشت خوک.

3.     کمرنگ کردن ارتباط مردم با عالمان دینی.

4.     برانگیختن تردید در امر جهاد و شناساندن آن به [مثابة] مسئله‌ای مربوط به زمان خاص که سپری شده است.

5.     بیرون کردن اندیشة نجس بودن کافران در دیدگاه شیعیان.

6.     باوراندن به مسلمانان در اینکه منظور پیامبر(ص) از «توفّنی مسلماً...» (مرا مسلمان بمیران در سوره یوسف، آیه 110) این است که همة ادیان مسلمانند.

7.     عدم تحریم رفتن به کلیساها از سوی مسلمانان و القاء این سخن که قرآن برای صومعه‌ها و کلیساها احترام قائل است.

در طول این سفر همفر با محمدبن عبدالوهاب که در آن زمان جوانی خود رأی بوده و آیات و احادیث را طبق نظر و سلیقه خود تعبیر می‌کرده آشنا شده و با مهارت خاصی او را بسوی هدف خود و مأموریتی که به عهده‌اش بوده سوق داده و اندکی بعد وی مزدور تمام عیار دولت انگلیس می‌شود و همفر با ارائه برنامه مدونی که از سوی دولت انگلیس تنظیم شده بود، او را برای برخورد شدید با اعتقادات اسلامی آماده و مجهز می کند.

طرح شش ماده‌ای همفر به عبدالوهاب، به قرار زیر است:

1 . تکفیر همه مسلمانان و مباح بودن خون هر کس که وهّابیت را نپذیرد؛

2. خراب کردن کعبه، به دلیل اینکه زمانی جایگاه بت‌ها بوده؛

3. سرپیچی از فرمان عثمانی و جنگ با آنان؛

4. خراب کردن گنبدها، حرم‌ها و مکان‌های زیارتی در مکه و مدینه و سایر شهرهای مسلمانان به بهانة مظهر شرک بودن؛

5. انتشار استبداد ترس و اغتشاش در شهرها و مناطق اسلامی؛

6. قرآنی باید منتشر کرد که مقدار کم یا زیادی از احادیث در آن درج شده باشد.

به اعتقاد دبیرکل وزارت انگلیس: جنگ های صلیبی بی فایده بود؛ مغول ها هم نتوانستند ریشة اسلام را برافکنند. زیرا کاری بدون فکر و برنامه‌ریزی انجام دادند. عملیات نظامی، ظاهری تجاوزکارانه داشت. به همین دلیل آنان به سرعت ناتوان شدند، اما اکنون اندیشة رهبران حکومت بزرگ ما این است که با یک برنامه‌ریزی حساب شده و بردباری بی‌پایان، اسلام را از درون ویران کنند.

لینک جهت دریافت کامل مطلب:

http://www.valiasr-aj.com/lib/pdf/hemfer.pdf

http://uc.irpdf.com/uploads/1336638026.pdf